Kəlamdır, duyuş və hiss edişdir.

Qüvvət və qüdrət qarşısında acizliyin sınanmasıdır.

Bəzən isə Allahın adını xatırlamaq üçün yalvarışdır.

Amma nə olursa olsun, göz yaşı qədər içtən

və qar dənəsi kimi dümağdır dua.

Dua,Allahın rəblik və ilahilik həqiqətinə köklü bir sığınmadır.

Dua, insanin varlıq xarakterinin təbii bir parçasıdır.

Dua edən insanın kainata yaydığı müsbət bir enerji vardır.

İnsan sadə bir davranışdan uzaq olaraq duaya yönəlirsə,

bu duadan əvvəl şüurlu və ya şüursuz olaraq həm zehni,

həm də emosional olaraq diqqətini toplayır.

Bu yönü dua edəcək olanın Allah qarşısındakı acizliyini

idrakı tərəfindən isə doğrudur.Ancaq içtəki yoğunlaşma

ilk olaraq hiss edilən mənəvi həzz olaraq yansımaya

başladıqca yön dəyişdirir, artıq dua etmə davranışı

olaraq əllərini göyə açan insanın həyəcanı artmışdır.

İnsan mənlik bütünlüyü ilə dua edə bilsə özündə topladığı

məna dünyasının söz və obrazlarını Allaha çatdırma

məqsədinə yönəlir. İnsanın hər növ roldan uzaqlaşaraq

etdiyi dualar yenə özünün ruhunu aydınlatacaq.

Göydən yağan rəhmət yağışı, eyni zamanda özüylə

birlikdə digər varlıqları da əhatə edəcəkdir.

Allahın qalibiyyəti daimidir və hər yeri əhatə etməkdədir.

"0 qüvvətlidir, qalibdir."

Dua, ruhumuzun dərinliklərini və sərhədlərini keşf

edebilməyimiz üçün böyük bir imkandır.

Allah dualara razılıq edər

Allah dua edən insanin gözlədiklərini qarşılayırsa

bu vəziyyət əsla tesadüfən deyildir. Şübhə içərisində

qalan, hətta Allahın sıxıntılarımızla maraqlanacağını

düşünən insan isə, onun ilahi dəstəyinə qavuşmaqdan uzaq qalacaq.

Duanın dəyəri də bu nöqtədə ortaya çıxır. Allaha qarşı borclarını

yerinə yetirməyən insandan bunları edən insana qədər